Marlene haar leven ging niet alleen maar over roze wolken en rozenblaadjes. Ook onze Marlene had last van rivalen en concurrentie. We vonden het interessant om te onderzoeken hoe Marlene hiermee omging en wat ze eraan probeerde te doen. Hieronder leest u het verloop hoe Marlene en Greta zich elkaar beconcurreerden.

Marlene Dietrich en Greta Garbo waren beide verleidelijk en ze werden zelfs levende legendes genoemd. Greta Garbo werd als eerste een beroemdheid met haar mooie ogen, lange slanke gestalte en haar hese stem. Ze had als bijnaam goddelijke Garbo. Marlene verscheen op het toneel met haar sensuele uitstraling, haar unieke stijl en ze maakte een onvergetelijke indruk met haar rol in der Blaue Engel. Marlene en Greta waren elkaars grote rivalen. Ze werden door de twee grote filmstudio's als troeven tegen elkaar uitgespeeld. Greta had het niet breed in haar jeugd, haar vader stierf op 14-jarige leeftijd en toen moest ze gaan werken in een warenhuis om geld te verdienen. Daar deed ze wel eens een reclamespotje en in een van die reclame spotjes werd ze opgemerkt door een regisseur die haar een beurs gaf voor de theaterschool. Ze viel meteen op bij haar leraren en toen ze een paar rollen in films kreeg, gaf een van die leraren haar allemaal tips die ze ter harte nam waardoor ze erg bekend werd. Als klein meisje bedenkt Dietrich een nieuwe naam en schrijft die op haar schoolschriften. Haar oorspronkelijke naam was Maria Magdalena, maar in 1917 heeft ze als leerling al haar naam veranderd en op haar schriften stond heel duidelijk, Marlene Dietrich. In 1923 ontmoet ze een jonge filmregisseur Rudolf Sieber, ze trouwt met hem en krijgt een dochter. Al snel introduceert Rudolf, Marlene in de filmwereld. Toen Marlene in Amerika aankwam, werd ze al snel als de nieuwe Garbo gezien. Marlene wilde de nieuwe Garbo worden en haar misschien wel overtreffen. Hier begon de onderlinge strijd die vooral door Marlene werd ingezet. Marlene imiteerde Garbo en zag wat haar zwakheden waren, maar ze zag ook haar kwaliteiten. Zodra de ene filmstudio een nieuwe film publiceerde, kwam de andere weer met een verbeterde imitatie. Het was filmstudio MGM (Garbo) versus Paramount (Dietrich). Garbo durfde wel toe te geven dat ze bewondering had voor Marlene Dietrich, maar Marlene bleef hardnekkig ontkennen dat ze Garbo imiteerde. Als je Garbo en Marlene vergelijkt dan zie je dat Garbo de goddelijke was die zelden van personage veranderde, en Marlene de aardse. 

Aan de glorie van Marlene komt in 1935 een eind, de laatste films maken veel verlies. Paramount besluit dat Marlene niet meer met haar mentor gaat samen werken. Ze mag nu gaan samenwerken met regisseur Ruben Marmion. Marlene is helemaal niet blij met deze verandering. In de film "Meeting two queens" laat de Chileense regisseur Cecilia, Dietrich en Garbo samen in een film spelen. Deze film werd opgebouwd uit kleine fragmenten uit hun films, de regisseur laat ze hier in schitteren als elkaars geliefden. Er gingen geruchten dat Marlene Dietrich en Greta Garbo ooit iets samen hadden gehad, dit is echter niet zo. Al heeft Marlene wel de vriendin van Garbo verleid, die bezweek onder Marlene's charmes. Op 36-jarige leeftijd besloot Garbo na een grote flop van een film waar ze in speelde, om te stoppen. Ze had haar buik vol van de Hollywood wereld. In de Tweede Wereldoorlog laat Garbo zich niet meer zien, ze weigert om een kant te kiezen. Marlene Dietrich daarentegen kiest voor de Amerikanen en treed vaak op voor de Amerikaanse soldaten. Ook na de oorlog doet Garbo er alles aan om haar sterren-bestaan achter zich te laten. Ze leidt een zwerversbestaan en reist alle werelddelen af. Maar Marlene is niet van plan om haar carrière op te geven. Helaas is de filmwereld veranderd en zijn er nog maar weinig rollen op haar lijf geschreven. De filmwereld is bezig om Marlene af te danken. Maar Marlene laat zich niet uit het veld slaan en in 1953 is ze weer terug waar ze ooit is begonnen. Ze begon een eigen show met haar zangkunsten. Ze werd zangeres, niet alleen in films, maar ze trad overal in de wereld op. In 1975 breekt ze haar been omdat ze een misstap maakte. Ze beseft dat ze nooit meer op het podium zal staan en besloot om net als Garbo, voortaan een teruggetrokken leven te leiden.