Marlene verhuisde in 1930 naar de Verenigde Staten, omdat ze weigerde Hitlers gebieden op te volgen. Ze vond alles wat hij deed en dacht afschuwelijk. Hitler zag in Marlene het toonbeeld van de Duitse vrouw. Ze had blond haar, blauwe ogen en hiermee was ze in zijn ogen een Arisch 'Übermensch'. Hitler wilde graag dat ze terug kwam naar Duitsland. Maar dit weigerde ze en ze bleef in de Verenigde Staten.
Marlene vocht haar hele leven tegen de Nationaal-socialisten. Charlotte Chandler heeft hier een biografie over geschreven. In die biografie stond dat Marlene niets liever zag dan dat Hitler zijn laatste loodje legde en daarom had ze een plan bedacht. Haar idee was om Hitler te vermoorden! Ze wilde als ze daar de kans voor kreeg, Hitler naakt verleiden en hem dan vermoorden met een vergiftigde haarspeld. Een kleine haarspeld is namelijk makkelijk te verbergen en zo zou Hitler dus niet doorhebben dat ze een dodelijk wapen bij haar had. Het plan is helaas nooit uitgevoerd. Als dat wel het geval zou zijn en het zou ook daadwerkelijk gelukt zijn, dan waren er mogelijk 50 miljoen doden bespaard gebleven in de Tweede Wereldoorlog. Marlene haar ex-geliefde Fairbanks zei dat Marlene een dapper meisje was, ook was hij ervan overtuigd dat Marlene bereid was om haar leven te riskeren om Hitler te vermoorden.
De verhouding tussen Marlene en de Duitsers is nog steeds een ding. Een paar jaar geleden werd er in Duitsland nog fel gedebatteerd over de vraag of er een plein in Berlijn vernoemd kon worden naar de beroemdste stadsgenote van de afgelopen honderd jaar, Marlene Dietrich. Het plein is er uiteindelijk gekomen maar een monument is er nog altijd...
Marlene haar leven ging niet alleen maar over roze wolken en rozenblaadjes. Ook onze Marlene had last van rivalen en concurrentie. We vonden het interessant om te onderzoeken hoe Marlene hiermee omging en wat ze eraan probeerde te doen. Hieronder leest u het verloop hoe Marlene en Greta zich elkaar beconcurreerden.
Wij zijn van mening dat Marlene in haar leven best wel wat bereikt heeft. Of beter gezegd, vooral na haar leven. Zo is ze vaak genomineerd voor verschillende prijzen en heeft ze er zelfs een paar gewonnen, ook is er in Berlijn een filmmuseum met een speciaal gedeelte waarin allemaal informatie, prijzen, kostuums, eigendommen, foto's en nog veel...