In 1915 werd het lied geschreven door een Duitse Soldaat Hans Leip. Hij heeft het lied gebaseerd op zijn gedicht 'Das Lied eines jungen Soldaten auf der Wacht'. Norbert schultze, een Duitse componist en dirigent, componeerde de muziek bij Leip zijn gedicht. Lale Anderson nam het lied in 1939 op, maar het werd pas een grote hit in 1939 toen het dagelijks op radio Belgrado werd gedraaid voor de Duitse soldaten aan het front. De geallieerde troepen hadden al snel in de gaten dat ze ook konden afstemmen op deze radiozender, dus ook daar werd er veel naar haar geluisterd. Hierna werd het nummer nog vaak gecoverd waaronder door Marlene Dietrich, ze werd hierdoor nog bekender dan ze al was.
Lili Marlene, een lied geliefd bij alle soldaten, op alle fronten. Maar waarom was het lied zo populair? Muziek versterkt de impact van beelden en roept emoties op. Zo gaf het lied Lili Marleen, als geen ander de weemoed van de soldaten weer. Lang van huis, ver weg van hun geliefde, niet wetend of ze ze ooit nog terug zou zien. Hans Leip schreef het gedicht om zijn tweestrijd tussen het doen van je plicht en je geliefde achterlaten, niet wetend of je haar ooit weer in je armen zult houden, duidelijk te maken. Officieel had het gedicht drie coupletten maar voor het lied had Leip er twee nieuwe bijgeschreven. Deze tekst raakte de soldaten. Ze kenden allemaal het gevoel om ver weg van huis te zijn. En allemaal wisten ze dat de kans dat ze er morgen niet meer zouden zijn, groot was. Niet alleen bij de Duitsers maar ook bij de Geallieerde soldaten nam de populariteit van het lied toe. Totdat een Britse groep soldaten op hun kop kreeg omdat ze een lied van de vijand zongen, hun antwoordt hierop was "geef ons dan een Engelse tekst!". En dat kregen ze, het lied is inmiddels al in 48 talen vertaald. De zangeressen, Dietrich en Anderson gingen beide met hun eigen versie van het lied op tournee. Dietrich trad zelfs vlakbij de frontlijn op, met het kanongebulder op de achtergrond. In mei 1945 klom ze in Praag op een Russisch pantservoertuig en zong ze in uniform, de grote hit onder veel bijval voor de soldaten van het Rode Leger.
De meeste liederen over oorlog, zeker als ze in tijden van oorlog zijn geschreven, zijn opzwepend en met de bedoeling de eigen moraal en kracht te versterken, soms door een gevoel van woede of verontwaardiging richting 'vijand' op te roepen. Maar met Lili Marleen was het anders. Het gevoel dat dit lied opriep, is herkenbaar voor elke soldaat, voor elke partij, aan elk front, in welke tijd dan ook. Dat maakt het uniek. Omdat het duidelijk maakt dat elke soldaat in eerste plaats een mens is, zoals jij en ik. Een mens met twijfels, met angsten, met heimwee, met geliefden die hij eigenlijk niet achter wil laten. Met herkenbare, normale menselijke gevoelens. Lili Marleen is dan ook geen strijdlied, maar een lied van liefde en verlangen. In de Tweede Wereldoorlog zijn er ongeveer 72 miljoen doden gevallen. Allemaal kinderen van iemand, allemaal geliefden van iemand. En als ze niet meteen in de eerste seconde dood werden geknald door explosies, zullen ze vast een keer 's avonds in stilte gedacht hebben aan thuis. Aan hun geliefde. Die misschien, net als Lili Marleen, onder een straatlantaarn op ze wachtte.
In de propaganda-strijd in de oorlog speelde het lied ook een rol. Het lied werd door de nazi-componist Schultze op een dreunende marsmuziek gezet, maar toen bleek dat de soldaten door dit lied tot tranen toe geroerd werden maakte hij er een eind aan. Het maakte de soldaten namelijk week en sentimenteel en dat was niet de bedoeling.
Na de oorlog zijn er ontelbare versies verschenen, ook in het Nederlands. Het thema van het lantaarn meisje wordt diverse malen verfilmd en de lijst van mythen en sagen om het leidjes wordt alsmaar langer. In Groesbeek, in het Nationaal Bevrijdingsmuseum, wordt al een aantal jaar op 25 oktober de Lili Marleen Dag georganiseerd als ode aan de grootst hit uit de oorlog.
Hieronder ziet u de originele versie van Lili Marleen en een cover in het Nederlands.